Ambrosia speelt zich af in een duistere fantasy-setting, geïnspireerd door de geschiedenis en de folklore van de Lage Landen. Dit gebied staat bekend als de Alverlanden. We gaan daarbij uit van allerlei historische gebeurtenissen en volksverhalen zonder ons op één bepaalde tijdsgeest toe te spitsen; het geheel speelt zich immers af in de fictieve Alverlanden, die geografisch meer dan een toevallige gelijkenis vertonen met het historische Nederland en België. Veel Alverlandse herkenningspunten liggen op ongeveer dezelfde plaats als echte historische steden zoals Amsterdam of Brugge, maar ook de geografie van de Lage Landen blijft grotendeels herkenbaar:
De Alverlanden worden beheerst door vijf machtige adellijke families, allen afstammelingen van vazallen die ooit deel uitmaakten van een groter keizerrijk in het zuiden. De restanten van dat keizerrijk zijn nu uit de asse herrezen, en proberen opnieuw controle te grijpen in hun oude noordelijke territoria, en dat alles terwijl de politieke strijd tussen de gouwgraven en hun families verder woedt, soms zelfs aangewakkerd door facties van binnen- en buitenaf die een eigen agenda volgen. De horigen, niet veel meer dan slaven van de adel, gaan ondertussen gebukt onder een hels bestaan waar enkel de verplichte staatsreligie enig roelaas bij biedt - hoewel in sommige streken de druïdes van het oude geloof meer volging krijgen. En waar de vijf heersende adellijke huizen in eeuwenoude intrige verwikkeld zijn, probeert een zesde bovendien terug te eisen wat hen ontnomen is:
"Eer boven eerbetoon"
Huis Alfsteen vormde eeuwenlang de politieke mortel die de Alverlanden bij mekaar hield. Toen het Heilige Keizerrijk Carthicië uit het zuiden hun oude territoria in de Alverlanden opnieuw opeiste, was dit huis bij de weinigen die er weerstand aan durfden bieden. Na jarenlang strijden op voor hen bekend gebied -de uitgestrekte wouden van Marenbant- werd huis Alfsteen echter verslagen en door de nieuwe heersers uit de adelstand ontheven. Nu is Marenbant tot een prinsbisdom van Carthicië omgevormd, maar zolang er Alfsteens in ballingschap leven, zal de vlam van het verzet nooit uitdoven - en er zijn nog genoeg andere edellieden in de Alverlanden die hun oude eden van trouw nog niet vergeten zijn.
"Niemand raakt ons ongestraft!"
Het adellijke huis Baligant vormt de machtigste militaire aanwezigheid in de Alverlanden. Vermits de Baligants echter door strijdlust gedreven worden, beschouwen veel andere edellieden hen als agressieve en ongewassen barbaren, amper beter dan een horige als het neerkomt op hoffelijkheid en manieren. Anderzijds wil iedereen hen wel te vriend houden, al was het alleen maar om te vermijden dat ze een vijand vormen. Huis Baligant ligt zo al eeuwen in conflict met huis Tauernier; nadat een jonge, arrogante edelman van dat huis de vrouw van een Baligant uit de liefdevolle armen van haar echtgenoot had gekaapt om zijn lusten op haar te laten botvieren...
"Kleine zaden, rijke oogsten"
In het noordelijke Heirland heerst het rijkste huis uit de Alverlanden. De Lonbardens zijn eeuwen geleden gestart als kleine handelaarsfamilie en zijn sindsdien uitgegroeid tot één van de machtigste adellijke huizen in het gebied. Zij hebben bijvoorbeeld als enigen een handelsovereenkomst met de dwergen uit Galeb Morbia, en beschikken over de machtigste vloot op het Zilte. Men zegt wel eens dat het hart van een Lonbarden even kil is als een Heirlandse winter, maar dankzij die hardvochtigheid is het hen net zo voor de wind gegaan. De laatste jaren wordt het alleenrecht van huis Lonbarden echter getart door de Hanze, een handelshuis van lagere afkomst dat het volk onder hun juk uit tracht te halen.
"Kennis overwint het lot"
Het adellijke huis Markolf staat in de Alverlanden bekend als de familie met het meeste macht in de magische gemeenschap. Enerzijds bestaat het huis uit academici en wijsgeren, maar anderzijds zijn ze niet erg geneigd om hun kennis met anderen te delen. Merendalse kastelen bevatten dan ook vaak verborgen bibliotheken en werkkamers, sommige zo oud dat zelfs de huidige bewoners niet van hun bestaan afweten. Hoewel op die manier ongetwijfeld al heel wat kennis is verloren gegaan, blijft huis Markolf op die manier kennis oppotten. Want hoewel ze zich een façade van eer en wijsheid voorhouden, zijn ze in werkelijkheid sluwer dan een Vaelspaen en manipulativer dan een Lonbarden...
"Liefdevol en vroom"
Huis Tauernier heerst over het rustieke 's Goren; en waar de gewone bevolking van die gouw bestaat uit simpele, lompe boeren, rekent de adel zich onder de meest beschaafde en welopgevoede lieden van het westen. Telgen van Tauernier eren schoonheid, zowel op artistiek als spiritueel vlak - geen ander huis heeft dan ook meer invloed in de heersende kerk van de god-keizer Argonius, het staatsgeloof in de Alverlanden. Huis Tauernier heeft al eeuwen een vete met de Baligants uit het westen; ooit heeft een nobele Tauernier namelijk een schone jonkvrouw gered uit de klauwen van haar agressieve echtgenoot in Ketendal, die haar fysiek en emotioneel mishandelde. En dat heeft huis Baligant nooit kunnen verkroppen...
"De schaduwen weten alles"
Diep in de moerassen van Kyrië heerst huis Vaelspaen, een adellijk huis dat in mysterie gehuld blijft. De Vaelspaens mengen zich liever niet in de zaken van anderen, en dat gaat zelfs zover dat ze inteelt verkiezen boven het uithuwelijken van telgen aan andere huizen - zowel fysieke als mentale beperkingen zijn daarom schering en inslag. Desondanks blijft huis Vaelspaen haar macht behouden omdat ze overal oren en ogen lijken te hebben, en die informatie verkopen ze naar waarde. Daarnaast zijn ze de enigen die schralen kunnen creëren: duurzame, ondode dienaren die door veel edelen als kostbare statussymbolen gebruikt worden.